ปกติเมื่อคนตายแล้วก็จะถูกฝังไว้ในสุสาน คนที่กินเนื้อสัตว์ กินปลา กินแล้วก็เข้าไปอยู่ในท้อง ท้องก็เลยกลายเป็นสุสานของสัตว์เหล่านั้น เราเอาซากศพของสัตว์มาฝังไว้ในท้องของเราเอง เธอว่ามันสกปรกไหม ถูกอนามัยไหม เดี๋ยวนี้ยังมีคนกินงู กินแมวอีก มันเหลือเชื่อจริง ๆ ... เมื่อสัตว์ถูกกินเข้าไปในท้อง วิญญาณพยาบาทของมันก็ตามเข้าไปอยู่ในท้องด้วย ถึงวันหนึ่งมันจะตามมาทวงหนี้ เอาชีวิตของมันคืน แล้วท่านจะเกรงกลัวบ้างมั้ยล่ะ
มีอุบาสกหลายท่านมาปรับทุกข์กับพระอาจารย์ อาตมาขอนำเหตุแห่งทุกข์เหล่านั้นมาเล่าสู่ฟังกันบ้าง หวังว่าท่านทั้งหลายจะหันมาตรวจสอบตัวเอง เพื่อให้มีความสำนึกผิด บำเพ็ญเพียรสร้างกุศล ดีชั่วนั้นอยู่ที่ตัวทำ อย่าโทษฟ้าโทษดินหรือโทษผู้อื่นแม้แต่น้อย ถ้าใครเจ็บป่วยชนิดที่ทั้งแพทย์แผนจีนและแผนปัจจุบันก็รักษาไม่หาย อันนั้นก็ถือว่าเป็น "โรคกรรม" ซึ่งส่วนใหญ่มักจะเข้ามาสู่เราทางปาก เกิดจากการกิน ถ้าอย่างนั้นเราควรจะสำนึกผิดอย่างไร บำเพ็ญกุศลอย่างไรดีล่ะ อย่างน้อยที่สุดก็ต้องกินมังสวิรัติและถือศีลปฏิบัติธรรม เอาเฉพาะที่ปากนี่ก็ไม่รู้ว่าได้สร้างวิบากกรรมไว้เท่าไร ได้ก่อเวรไว้เท่าไรแล้ว
คิดดูสิ เอาแค่ในเมืองไทเปเมืองเดียวนี่มีโรงฆ่าสัตว์เท่าไร แต่ละวันไม่รู้ว่าต้องฆ่าวัว ฆ่าหมู ฆ่าปลากี่ร้อยตัว เป็ด ไก่อีกกี่พันตัว สัตว์เหล่านี้ถูกฆ่าเพื่อใครกันล่ะ ไม่ใช่ฆ่าให้คนที่จะกินหรอกหรือ แล้ววิบากกรรมเหล่านี้ใครต้องมารับไปล่ะ คนฆ่าหรือ? เราควรจะรู้ว่าถ้าเราไม่กิน สัตว์ที่ถูกฆ่าวันนี้ก็จะไม่มีคนซื้อ วันต่อ ๆ ไปเขาก็จะไม่ฆ่าแล้ว เหตุที่เขาฆ่าก็เพราะว่าเราจะกิน พวกเราจึงได้ร่วมกันสร้างวิบาก มีส่วนในบาปด้วยกันทั้งสิ้น เราในฐานะสาวกของพุทธศาสนาควรจะตระหนักรู้ในเรื่องนี้กันได้แล้ว
โบราณว่า "น้ำซุปในถ้วยนั้น หมุนวนอยู่ด้วยแรงพยาบาทนับร้อยนับพันปี ลุ่มลึกรุนแรงดั่งคลื่นใหญ่ในมหาสมุทร ถ้าอยากรู้ว่าโลกนี้มีการปล้นฆ่าด้วยคมมีดกันที่ไหน ให้เงี่ยหูสดับฟังเสียงจากโรงฆ่าสัตว์ในยามค่ำคืนดูสิ" ทำไมโลกนี้จึงมีการปล้นฆ่าด้วยคมมีด ส่วนใหญ่ก็มาจากปากที่อยากจะกินนี่แหละ ใครทำกรรมอะไรไว้ย่อมได้รับผลของกรรมนั้น จะทำคนเดียว ทำทั้งครอบครัว หรือทำทั้งประเทศก็เหมือนกัน ธรรมะของศาสนาพุทธสอนเรื่องวิบากกรรม ท่านจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม สัจจะก็ยังเป็นสัจจะอยู่เช่นนี้แหละ
โดยทั่วไปสาวกของศาสนาพุทธจะมีฐานจิตแห่งเมตตา มักจะเห็นความสำคัญของการช่วยชีวิตสัตว์ทั้งหลาย เพียงแค่กินมังสวิรัติก็สามารถช่วยชีวิตสัตว์ได้นับร้อยนับพันชีวิตแล้ว คนที่ไม่กินมังสวิรัตินั้น วันนี้เขากินปลา พรุ่งนี้กินเนื้อ กินสะสมไปเรื่อย ๆ ตลอดทั้งชีวิตไม่รู้ว่าได้กินชีวิตอื่นไปเท่าไร โดยทั่วไปเรารู้กันดีถึงพิษร้ายของเสือ ของงู แต่ว่าเสือหนึ่งตัวจะกัดคนตายได้กี่คน งูพิษจะกัดคนตายได้กี่คน พูดกันจริง ๆ แล้วคนที่ไม่กินมังสวิรัติไม่รู้ว่าจะมีพิษร้ายยิ่งกว่าเสือ ยิ่งกว่างูกี่เท่า ขอให้เราทุกคนจงอย่าเป็นเสือร้าย อย่าเป็นงูร้ายในหมู่มนุษย์เลย
ถ้าท่านยังอยากจะกินเนื้อสัตว์ อาตมาจะบอกแก่ท่านว่า ตอนนี้ท่านกินไปอย่างเอร็ดอร่อย แต่เมื่อถึงเวลาต้องชดใช้หนี้กรรม จงอย่าโทษฟ้าโทษดินหรือโทษผู้อื่น เมื่อได้รู้แล้วว่าการฆ่าสัตว์นั้นต้องชดใช้หนี้กรรม เมื่อต้องรับผลต่าง ๆ เช่น มีโรคมาก อายุสั้น และตายไปยังต้องไปชดใช้ต่อในนรกอีก จึงขอเตือนทุกท่านให้งดเว้นจากการฆ่าสัตว์และกินมังสวิรัติเพื่อจะได้ไม่ต้องรับผลกรรมอันเป็นทุกข์ในภายหน้า
เขียนโดย 妙莲老和尚
ที่มา http://rufodao.qq.com/a/20170913/041048.htm
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น